Aankomst Toronto

De reis vertrok op tijd uit Opperdoes om half 9 in de ochtend. Mijn vader bracht ons weg, hij nam de auto weer mee terug naar huis. Eenmaal op Schiphol waren we voorbereid op de drukte vanwege de vakantieperiode. Druk was het zeker maar het viel ons erg mee. Dus ingecheckt en opgetogen richting gate B31, dat verliep voorspoedig. Eenmaal bij de gate aan gekomen was er ineens een gate change en moesten wij naar M3. Iets geheel nieuws voor ons, nog nooit van gehoord. Wat bleek, moesten wij door de bagagehal Schiphol weer uit, terug naar de vertrekhal op zoek naar de M gate Dat kostte wel even wat tijd om van de ene naar de andere kant van SPL te lopen. We moesten opnieuw door de security om ons daarna bij de gate te melden. Het vliegtuig kwam iets later binnen maar met de sterke mee wind kwamen wij toch op tijd in Reykjavik aan met WOW air. Een knappe chartermaatschappij, mooi vliegtuig, prima stoelen, geen service, wel als je wilt betalen, voor hoge prijzen eten en drinken. Maar dat hadden wij al voorzien dus een en ander in de tas al mee gehamsterd. Eenmaal in IJsland overgestapt met een volle bak richting Toronto. Opnieuw prima te doen, ruimte zitplaatsen. In Canada aangekomen ga je tegenwoordig langs een geautomatiseerde douane. Aanmelden bij een computer, vingerafdruk geven, foto gemaakt en zo alle 4 samen over de airport de laatste `orders` opgevolgd, om daarna richting autoverhuurbedrijf te lopen. Hiervoor moesten we met de monorail naar een bepaalde uitgang waar we werden opgehaald. Eenmaal bij de autoservice bleken we problemen te hebben met de creditcard, na drie pogingen raakte Sjoerd lichtelijk in paniek. Ik had zoiets van, lukt dit niet dan komt er wel een oplossing en die kwam er ook. Maar goed, we waren behoorlijk moe, het was zo´n beetje 2 uur in de nacht en dan ben je niet blij als je credit card het niet doet. Uiteindelijk de volgende dag met de bank contact gehad, het probleem is nu opgelost. We kregen wel een gratis upgrade van de vriendelijke autoverhuurder en rijden nu in een Hyundai Sonata, een behoorlijk grote wagen, heerlijk voor ons lange mensen. Ook achterin kunnen de benen languit. Daarna moesten we nog zo´n 25 minuten rijden om bij ons eerste slaapadres aan te komen. We hadden een studentenkamer voor een nachtje op de campus geboekt in Oakville, Sheridan College. Heerlijk twee aparte slaapkamers en na zo´n lange dag is dat heel erg goed bevallen. Superleuk om op deze manier eens te logeren op de campus. De jongens uiteraard aangemoedigd dat als ze goed hun best doen op school, ze ooit wellicht in een volgende fase ook zo mogen `wonen`. Voor nu was het in ieder geval een mooie ervaring en lekker geslapen!